Ο Σωτήρης Τερζίδης ανάρτησε σήμερα ένα κείμενο που αξίζει πολύ να διαβαστεί απ'όλους εμάς, τους δασκάλους της τάξης, του καθημερινού διδακτικού αγώνα.Θα έλεγα μάλιστα να το διαδώσετε κιόλας σε όσους γνωρίζετε. Παρακολουθώ σχεδόν καθημερινά τις αναρτήσεις του και ομoλογώ ότι τις απολαμβάνω. Γιατί να το κρύψω άλλωστε; Σωτήρη,keep on...

Εάν η εκπαίδευση είχε πράγματι σχέση με την μάθηση…
…θα αφήναμε τα παιδιά να κάνουν περισσότερες ερωτήσεις και μετά θα τούς δίναμε την απαραίτητη υποστήριξη για να βρουν τις δικές τους απαντήσεις.
…θα αντιμετωπίζαμε « το να βουτάς κουλούρια στο γάλα» σαν μαθησιακή ευκαιρία στη φυσική, και όχι σαν ένα σνακ.

Εικόνα του/της woodleywonderworks

…θα δίναμε στα παιδιά τεράστια φυλλάδια μόνο εάν χρειάζονταν το χαρτί για να χτίσουν πύργους… για την εξερεύνηση της δύναμης και της κίνησης.

…θα χαρακτηρίζαμε τα παιδιά μας με όρους όπως «βασικά οπτικός μαθητής, πολύ αστείος, φιλαναγνώστης, δυσκολεύεται στην πρόσθεση, λατρεύει το «μπάσκετ» αντί με το «ικανός» η «αρκετά καλός».

…θα παύαμε να φτιάχνουμε χαμηλού επιπέδου φυλλάδια και θα μοιράζαμε περισσότερα λευκά φύλλα για καταιγισμό ιδεών.

…θα θέταμε ως στόχος μας τα παιδιά να κάνουν ερωτήσεις στην τάξη που δεν θα μπορούσαμε να απαντήσουμε εμείς, και ούτε θα μπορούσαν να απαντήσουν με ένα κλικ στο Google.

…δεν θα ξοδεύαμε εκατομμύρια στα εγχειρίδια. (πάλι μπροστά είμαστε…)

…θα γιορτάζαμε τα λάθη μας πολύ περισσότερο από το όσο γιορτάζουμε όταν βγάζουμε «δεκάρια».

…η επιτυχία θα σήμαινε να ξεπερνά κανείς τα εμπόδια και να αγκαλιάζει τη προσπάθεια και όχι τα «τελεία γραπτά».

…θα προσκαλούσαμε έναν μηχανικό η επιστήμονα στη τάξη για να απαντήσει σε απορίες και όχι μόνο επειδή καλείται σε συγκεκριμένο στάδιο εκπαίδευσης.

…θα συζητούσαμε πιο πολύ για το πώς να ανακαλύψουν το πάθος τους αντί για το Τεστ ορθογραφίας της ερχομένης Παρασκευής.

…θα παντρεύαμε τις καλύτερες θεωρίες της αγωγής για παιδιά που ξεχωρίζουν, της ειδικής αγωγής, και ότι υπάρχει ενδιάμεσα, για να φτιαχτεί ένα σχολείο οπού οι ανάγκες ΟΛΩΝ των παιδιών ικανοποιούνται.

…Τα παιδιά μας δεν θα ρωτάγανε “Μα γιατί να το μάθω αυτό;” επειδή θα ήταν τόσο απασχολημένοι με το να ερευνούν.

… Η αναζήτηση θα κυριαρχούσε της διάλεξης. (μετωπική διδασκαλία)

…Η επαγγελματική εξέλιξη θα ήταν διαφοροποιημένη, γεμάτη νόημα και μακριά από την ανάγνωση οθονών του PowerPoint.

…Το κάθε σχολείο θα ήταν γεμάτο από συνεργασίες σαν αυτές στο Twitter, κάθε μέρα.

…Δεν θα ακούγαμε σχόλια όπως «αυτό δεν το διδάσκουμε επειδή είναι εκτός εξεταστικής ύλης».

Μπορεί αυτή τη στιγμή η εκπαίδευση να μην έχει σχέση με την μάθηση. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι η δική σου τάξη δεν μπορεί να έχει σχέση με τη μάθηση.