Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Όσο απουσιάζει η ουσιαστική παιδαγωγική κατάρτιση...

Bρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες τις απόψεις του καθηγητή Θ.Γκότοβου στο άρθρο του στην aixmi με αφορμή το θέμα -πιο άλλο;- των φωνηέντων...Πιο συγκεκριμένα, εντοπίζει  την έλλειψη ουσιαστικής παιδαγωγικής κατάρτισης των εκπαιδευτικών στην αδυναμία των εκάστοτε κυβερνήσεων να πειστούν για την αξία της και να λάβουν πρωτοβουλίες σε βάθος χρόνου κι όχι ημίμετρα(βλέπε εξομείωση κ.α.).
Αντιγράφω μια παράγραφο από το κείμενο:

" Ποτέ δεν μπορέσαμε να πείσουμε τους πολιτικούς υπευθύνους ότι υφίσταται οξύ πρόβλημα στην παιδαγωγική κατάρτιση των εκπαιδευτικών και ότι αυτό δεν λύνεται ούτε με τη συσσώρευση ειδικοτήτων στα Παιδαγωγικά Τμήματα, ούτε με την αυθαίρετη ανακήρυξη της Διδακτικής σε κλάδο της Φυσικής, της Χημείας ή της Γλωσσολογίας. Ο νόμος 3848/2010 που επιβάλλει (ξανά) την παιδαγωγική κατάρτιση για όλους τους εκπαιδευτικούς, παρότι αναγνωρίζει την αναγκαιότητα αυτού του επαγγελματικού προσόντος, είναι τόσο πρόχειρος, που αν εφαρμοστεί όπως είναι, θα οδηγήσει σε τραγελαφικές καταστάσεις"

Λέει κι άλλα πολλά και σημαντικά. Όλο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ:aixmi

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Αχ, αυτά τα φωνήεντα!


Χρήσιμη και η παρέμβαση του καθηγητή γλωσσολογίας κ.Γ.Μπαμπινιώτη για το θέμα που δημιουργήθηκε. Νομίζω ότι το θέμα έχει πλέον διασαφηνιστεί επαρκώς...Ουφ!!!
 
Παρέμβαση Μπαμπινιώτη

Στο θέμα παρενέβη σήμερα και ο καθηγητής γλωσσολογίας και πρώην υπουργός Παιδείας κ. Γ. Μπαμπινιώτης.

«Πληροφορούμαι ότι έχει εγερθεί ζήτημα για το πόσα είναι τα φωνήεντα τής γλώσσας μας! Πέντε (5), όπως γράφει η νέα σχολική γραμματική (και η γραμματική Τριανταφυλλίδη ήδη από το 1940! και η δική μας επιστημονική γραμματική Κλαίρη -Μπαμπινιώτη 2011), ή επτά (7), όπως μαθαίναμε στις παλαιότερες σχολικές γραμματικές; » αναρωτιέται σε ανάρτηση στην προσωπική του ιστοσελίδα ο κ. Μπαμπινιώτης.

Και συνεχίζει: «Επιστημονική γλωσσολογική απάντηση: τα φωνήεντα ως φθόγγοι είναι πέντε (a, e, o, i, u). Τα γράμματα με τα οποία τα γράφουμε είναι επτά (α, ε, ι, η, υ, ο, ω) ή, ακριβέστερα, δώδεκα (12), αν προσθέσουμε τα διγράμματα ει, οι, υι (που χρησιμοποιούμε επίσης για τη γραπτή απόδοση τού φθόγγου i), το αι (για την απόδοση τού e) και το ου (για την απόδοση τού u). Ήτοι:

φθόγγος a = γράμμα α

φθόγγος e = γράμμα ε και δίγραμμα αι (επαινώ)

φθόγγος o = γράμματα ο και ω (χώρος)

φθόγγος i = γράμματα ι, η, υ (κυρία, τύπος) και διγράμματα ει, οι, υι (ειρηνικοί, υιός)

φθόγγος u = δίγραμμα ου (πού)

Στην παλαιότερη σχολική γραμματική -προτού αναπτυχθεί η φωνητική και η φωνολογία στην επιστήμη τής γλωσσολογίας- συγχέονταν οι φθόγγοι (οι ήχοι που προφέρουμε στη γλώσσα μας) με τα γράμματα (με τους τρόπους που παριστάνουμε στη γραφή μας τους ήχους, δηλ. τους φθόγγους).

Στη γλώσσα μας προφέρουμε πέντε (5) φωνηεντικούς φθόγγους, πέντε (5) φωνήεντα, αλλά έχουμε περισσότερα γράμματα, επτά μονογράμματα (7) και 5 διγράμματα για να δηλώνουμε στη γραφή των λέξεων τα 5 φωνήεντα: για τον φθόγγο /i/ (τον αποδίδω φωνητικώς) που προφέρουμε λ.χ. στη λέξη πύλη (για λόγους που συνδέονται με την ετυμολογία και την ιστορική ορθογραφία τής λέξης) χρησιμοποιούμε στη γραπτή απόδοση τής λέξης τα γράμματα υ και η. Για τον φθόγγο /i/ που προφέρουμε στη λέξη θείοι χρησιμοποιούμε τα διγράμματα ει και οι»

«Προσοχή! Είναι κρίμα -αν όχι ντροπή- να ξαναγυρίσουμε σήμερα στον 21ο αιώνα στα λάθη, δηλαδή στη σύγχυση φθόγγων και γραμμάτων ή, αλλιώς, στη σύγχυση προφοράς και γραφής, που γίνονταν στις παλαιότερες γραμματικές. Έχουμε τόσα άλλα προβλήματα να αντιμετωπίσουμε
» καταλήγει ο καθηγητής γλωσσολογίας.