Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

«Ο καθένας να δει πώς θα αλλάξει τον κόσμο του»

Επίκαιρο όσο ποτέ...
 Του Χαρίδημου Κ. Τσούκα*

«Βρέχει με απόλυτη ειλικρίνεια. /
Αρα δεν είναι φήμη ο ουρανός /
υπάρχει / και δεν είναι το χώμα λοιπόν / 
η μόνη λύση / όπως ισχυρίζεται
ο κάθε τεμπέλης νεκρός.»
ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

Η χρεοκοπία μάς ενεργοποιεί. Οχι απαραίτητα αναστοχαστικά ούτε πάντοτε δόκιμα ή νηφάλια, αλλά σίγουρα ανάβει το φιτίλι της αμφιβολίας μέσα μας. Πώς καταντήσαμε έτσι; Τι χώρα παραδίδουμε στα παιδιά μας; Σε τι μπορούμε να ελπίζουμε;
Η τελευταία ερώτηση είναι η πιο γόνιμη. Οχι ότι δεν χρειάζεται να στοχαστούμε τα αίτια της χρεοκοπίας (κάθε άλλο), αλλά, στη συγκεκριμένη συγκυρία, το όφελος προκύπτει κυρίως από την πράξη. Η ερμηνεία διαυγάζει τον κόσμο, η πράξη όμως τον αλλάζει.
Τι μπορούμε να κάνουμε; Χρειαζόμαστε πρότυπα να μας εμπνεύσουν. Πού θα τα βρούμε; Υπάρχουν γύρω μας, αρκεί να εκπαιδεύσουμε τη ματιά μας να τα αναζητήσει. Η μεμψιμοιρία είναι ανέξοδη και εκτονωτική. Η δημιουργία προϋποθέτει κόπο, φαντασία, ρίσκο. Ιδού μερικές (από πολλές) ιστορίες ανθρώπων που δεν μιλούν για αλλαγή, αλλά την ενσαρκώνουν.
Οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης είναι ό, τι καλύτερο διαθέτει η Ελλάδα σε University Press. Σε μεγάλο βαθμό το χρωστούν στον εμπνευσμένο διευθυντή τους, τον διακεκριμένο φυσικό Στέφανο Τραχανά. «Ανήκα σε ένα ιδεολογικό χώρο που πίστευε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο», λέει στην «Κ» (6/3/2011) ο Τραχανάς. «Με τα χρόνια, κατάλαβα ότι είναι πιο δύσκολο να βάλεις ένα στόχο στα μέτρα σου: να κάνεις ένα καλό μάθημα, να γράψεις ένα καλό βιβλίο, να δημιουργήσεις ένα εκδοτικό οίκο... Γιατί αυτά τα πράγματα απαιτούν προσπάθεια και είσαι υπόλογος για το αποτέλεσμα». Σοφές κουβέντες. Θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο; Ξεκίνα φιλόδοξα με μια δραστηριότητα που σε ενδιαφέρει άμεσα και κάνε την όλο και καλύτερα.
Ο αθηναϊκός αθλητικός σύλλογος «Πρωτέας» μεταμορφώθηκε από τότε που ανέλαβε την προεδρία ο 25χρονος Δημήτρης Κυριακόπουλος. Πήρε ένα σύλλογο-καφενείο συνταξιούχων, έβαλε χίλια ευρώ από την τσέπη του, κινητοποίησε τη γειτονιά για βοήθεια και μετέτρεψε τον «Πρωτέα» σε ζωντανό κέντρο άθλησης και κοινωνικοποίησης των νέων. Γιατί το έκανε; «Ο Πρωτέας μάς μεγάλωσε όλους», λέει. «Ο καθένας μας πρέπει να δει πώς θα αλλάξει τον δικό του κόσμο. […] Αν εγώ φτιάξω τη γειτονιά μου, εσύ φτιάξεις τη γειτονιά σου, ο άλλος φτιάξει τη γειτονιά του, θα έχουμε φτιάξει μια πόλη και αν φτιαχτούν όλες οι πόλεις, θα έχει φτιαχτεί η χώρα.» («Τα Νέα», 12/3/2011) Σε ενδιαφέρει η αλλαγή; Ξεκίνα με τον μικρόκοσμό σου. Σκέψου γενικά, δράσε τοπικά. Εχεις ευθύνη, μην παραιτείσαι!
Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας κέρδισε πέρυσι, σε διεθνή διαγωνισμό, χρηματικό έπαθλο ενός εκατομμυρίου ευρώ από το Ιδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς για τις πρωτοποριακές υπηρεσίες της. Ψυχή της Βιβλιοθήκης είναι ο οραματιστής διευθυντής της Γιάννης Τροχόπουλος. Η φιλοσοφία του είναι αναζωογονητικά απλή: όταν δημιουργείς ένα θεσμό «που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας προσφέροντας υπηρεσίες ποιότητας» («Κ», 22/8/10), ο πολίτης τον αγκαλιάζει. Αντίθετα με τους ξεδιάντροπους πολιτικάντηδες που γενικεύουν εξισωτικά τις ευθύνες για την αθλιότητα της χώρας, ο Τροχόπουλος δεν εγκλωβίζεται σε αυτοεκπληρούμενες προφητείες· συμπεριφέρεται ηγετικά. Αρνείται έμπρακτα τη διαπίστωση ότι οι Ελληνες δεν διαβάζουν· ξέρει ότι είναι πρωτίστως δική του ευθύνη να κάνει τον πολίτη να αγαπήσει τη Βιβλιοθήκη. «Οταν εμείς διευρύναμε τη βιβλιοθήκη [με ψηφιακές συλλογές, διαδραστικές υπηρεσίες κ. λπ.] ανακαλύψαμε ότι υπήρχαν άνθρωποι [...] στους οποίους προσφέραμε μια διέξοδο» (ο. π.).
Το υποκατάστημα του ΙΚΑ στη Σαντορίνη ξεχωρίζει για την υποδειγματική λειτουργία του. Δεν συνέβη τυχαία. Εδώ και τέσσερα χρόνια, χάρη στην αφοσιωμένη διευθύντριά του, την κυρία Αθανασία Σούγια, η υπηρεσία έχει οργανωμένο αρχείο, υπαλλήλους με σαφείς αρμοδιότητες και προτεραιότητες· το κόστος λειτουργίας έχει μειωθεί, τα έσοδα έχουν σημαντικά αυξηθεί. Χρονίως ανεκτέλεστες αποφάσεις πλέον εκτελούνται, οι έλεγχοι εντατικοποιήθηκαν, οι παραγραφές προστίμων ελαχιστοποιήθηκαν. Γιατί δεν συνέβαιναν πριν; Καλό ερώτημα... Η κυρία Σούγια έχει την ευσυνειδησία πρώσου δημόσιου λειτουργού. Στο πρόσωπό της ο δημόσιος οργανισμός επανασυνδέεται με τα θεμελιώδη: η δημόσια διοίκηση ξαναγίνεται δημόσια υπηρεσία, τα δημόσια αγαθά προστατευόμενο είδος, όχι αντικείμενο λεηλασίας. Ξεχασμένες έννοιες στην Ελλάδα των Φωτόπουλων και των Πεππέδων...
Τι κοινά στοιχεία έχουν οι προαναφερθέντες; Πρώτον, είναι άνθρωποι με πάθος. Χωρίς πάθος δεν υπάρχει δημιουργία. Ο Τραχανάς κατήγγειλε την υπερτιμολόγηση των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων και ταλαιπωρήθηκε με αγωγές για χρόνια. Γιατί το έκανε; «Οταν είδα ότι το υπουργείο Παιδείας αγόραζε βιβλία σε τιμή τρεις φορές υψηλότερη απ’ ό, τι στο εμπόριο, θύμωσα» (ο. π.), λέει. Ο Κυριακόπουλος πήγε στην τότε διοίκηση του «Πρωτέα» να προσφέρει τις αθλητικές υπηρεσίες του. Τον έδιωξαν. «Το πήρα πολύ προσωπικά» (ο. π.), λέει. Δεύτερον διαπερνώνται από αλλοκεντρική (ετερο-αναφορική) αντίληψη του ρόλου τους. Οι δημόσιοι θεσμοί υπάρχουν για να υπηρετούν την κοινωνία, όχι τα μέλη τους. Τρίτον, ηγεσία σημαίνει ευθύνη, μεράκι, ρίσκο, λογοδοσία, δυνατότητα για οραματικές πρωτοβουλίες· να προσθέτεις αξία σε ό, τι κάνεις. Για να ηγείσαι πρέπει να μάθεις να υπηρετείς ευρύτερους σκοπούς.
Δεν ξέρουμε πώς αλλάζει ο κόσμος, αλλά ξέρουμε πώς χειροτερεύει. Δεν ξέρουμε πώς αναμορφώνεται μια κοινωνία, αλλά ξέρουμε πώς μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα λίγο καλύτερα απ’ ό, τι τα βρήκαμε. Στη μικρή ζωή μας, για τα μικρά είμαστε υπεύθυνοι και υπόλογοι – τα μεγάλα μας ξεπερνούν. Δεν είναι το χώμα η μόνη λύση. Ο ουρανός υπάρχει και τον βλέπουμε. «Δεν υπάρχει ταβάνι. Το θέμα είναι να μη γεράσει το μυαλό μας» (ο. π.), λέει ο Κυριακόπουλος. Μπράβο, παλληκάρι μου...
* Ο κ. Χ. Κ. Τσούκας (htsoukas@gmail. com) είναι καθηγητής στα Πανεπιστήμια Κύπρου και Warwick.

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Αυλαία για τον Ιάκωβο Καμπανέλλη

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 89 ετών, ο θεατρικός συγγραφέας Ιάκωβος Καμπανέλλης. 
Τον τελευταίο ενάμιση μήνα νοσηλεύοταν στην εντατική του νοσοκομείου "Μητέρα". Ο συγγραφέας έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια. Μετά από αιμοκάθαρση η υγεία του παρουσίασε επιπλοκές, οι οποίες αποδείχθηκαν μοιραίες.
Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης γεννήθηκε στη Νάξο, το 1922. Η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα το 1934. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συνελήφθη από τους Ναζί και εστάλη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν, όπου και παρέμεινε μέχρι την απελευθέρωσή του από τους συμμάχους, το Μάιο του 1945. Από τους 320.000 ανθρώπους που κρατήθηκαν συνολικά εκεί, επέζησαν μόνο 80.000 μέχρι το τέλος του πολέμου.
Μία παράσταση στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, το 1945, ήταν η θρυαλλίδα για την ενασχόλισή του με το θέατρο. Το 1950 παρουσίασε το πρώτο του θεατρικό έργο, το "Χορό Πάνω στα Στάχυα". Τις επόμενες πέντε δεκαετίες υπέγραψε δεκάδες ακόμη έργα, όπως η "Έβδομη Μέρα της Δημιουργίας", η "Αυλή των Θαυμάτων", η "Ηλικία της νύχτας", το "Παραμύθι Χωρίς Όνομα", η "Γειτονιά των Αγγέλων" και το "Μεγάλο μας Τσίρκο".
Έγραψε επίσης τα σέναρια ταινιών, όπως η "Στέλλα" του Μιχάλη Κακογιάννη και ο "Δράκος" του Νίκου Κουνδουρού και τους στίχους σε συνεργασία με συνθέτες όπως ο Μάνος Χατζιδάκις (Παραμύθι χωρίς όνομα)και  ο Μίκης Θεωδοράκης (Μαουτχάουζεν).
Ο Ιακ. Καμπανέλλης ασχολήθηκε και με τη δημοσιογραφία και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες "Ελευθερία", "Ανένδοτος" και "Νέα".

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Μιχάλης Κατσαρός- Ἡ διαθήκη μου

Ἀντισταθεῖτε
σ’ αὐτὸν ποὺ χτίζει ἕνα μικρὸ σπιτάκι
καὶ λέει: «καλὰ εἶμαι ἐδῶ».
Ἀντισταθεῖτε σ’ αὐτὸν ποὺ γύρισε πάλι στὸ σπίτι
καὶ λέει: «Δόξα σοὶ ὁ Θεός».
Ἀντισταθεῖτε στὸν περσικὸ τάπητα τῶν πολυκατοικιῶν
στὸν κοντὸ ἄνθρωπο τοῦ γραφείου
στὴν ἑταιρεία «εἰσαγωγαί-ἐξαγωγαί»
στὴν κρατικὴ ἐκπαίδευση
στὸ φόρο
σὲ μένα ἀκόμα πού σας ἱστορῶ.
Ἀντισταθεῖτε
σ’ αὐτὸν ποὺ χαιρετάει ἀπ’ τὴν ἐξέδρα ὦρες ἀτέλειωτες
τὶς παρελάσεις
στὸν πρόεδρο τοῦ Ἐφετείου ἀντισταθεῖτε
στὶς μουσικὲς τὰ τούμπανα καὶ τὶς παράτες
σ’ ὅλα τ’ ἀνώτερα συνέδρια ποὺ φλυαροῦνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ’ αὐτὴ τὴν ἄγονη κυρία ποὺ μοιράζει
ἔντυπα ἁγίων λίβανον καὶ σμύρναν
σὲ μένα ἀκόμα πού σας ἱστορῶ.
Ἀντισταθεῖτε πάλι σ’ ὅλους αὐτοὺς ποὺ λέγονται μεγάλοι
σ’ ὅλους ποὺ γράφουν λόγους γιὰ τὴν ἐποχὴ
δίπλα στὴ χειμωνιάτικη θερμάστρα
στὶς κολακεῖες τὶς εὐχὲς τὶς τόσες ὑποκλίσεις
ἀπὸ γραφιάδες καὶ δειλοὺς γιὰ τὸ σοφὸ ἀρχηγό τους.
Ἀντισταθεῖτε στὶς ὑπηρεσίες τῶν ἀλλοδαπῶν καὶ διαβατηρίων
στὶς φοβερὲς σημαῖες τῶν κρατῶν καὶ τὴ διπλωματία
στὰ ἐργοστάσια πολεμικῶν ὑλῶν
σ’ αὐτοὺς ποὺ λένε λυρισμὸ τὰ ὡραῖα λόγια
στὰ θούρια
στὰ γλυκερὰ τραγούδια μὲ τοὺς θρήνους
στοὺς θεατὲς
στὸν ἄνεμο
σ’ ὅλους τους ἀδιάφορους καὶ τοὺς σοφοὺς
στοὺς ἄλλους ποὺ κάνουνε τὸ φίλο σας
ὡς καὶ σὲ μένα, σὲ μένα ἀκόμα πού σᾶς ἱστορῶ ἀντισταθεῖτε.
Τότε μπορεῖ βέβαιοι νὰ περάσουμε πρὸς τὴν Ἐλευθερία.
(ἔφ. «Δημοκρατικς Τύπος» 8.10.1950)
ΕΚΕΒΙ
 
 Για να ακούσετε μελοποιημένο το ποίημα(τραγούδι:Χρήστος Θηβαίος, Μουσική: Θανάσης Γκαϊφύλιας) http://www.youtube.com/watch?v=bMyrZc4xhU8&feature=related
 
 
 

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Μες στο μουσείο, μες στο μουσείο μια μέρα μπήκα με φόρα κι εγώ...

Μουσεία στο διαδίκτυο, πολλά. Αλλά να έχεις 17 μουσεία συγκεντρωμένα από Ευρώπη κι Αμερική, ε αυτό είναι πολύ καλό! Από το site της Google, www.googleartproject.com 
έχουμε τη δυνατότητα να περιηγηθούμε  360  μοίρες μέσα στο κάθε μουσείο, να ζουμάρουμε πάνω στους πίνακές του,που σημειωτέον βρίσκονται σε υψηλότατη ανάλυση, να σχολιάσουμε ,αν το θέλουμε και τέλος, να στείλουμε μια συλλογή που θα δημιουργήσουμε σε φίλους μας.Και μιλάμε για πάνω από 1.000 έργα τέχνης. Λοιπόν, τι λέτε; Πάμε μουσείο;

Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Μια φίλη, ένα ποίημα

 Νίκη Παυλίδου

Το σπίτι

Η οικοδομή που κατοικώ είναι του τριάντα,
μετά από αψιμαχίες, διαπραγματεύσεις και έξοδα παραδόθηκε στην ανακαίνιση,
κουκουλώθηκε με κόκκινο

στην αγκαλιά της σκαλωσιάς,

εργάτες ξαφνικά μπροστά σου,

παραθυρόφυλλα κλειστά.

Χάθηκε η μέρα,

αδιαμαρτύρητα βούλιαξε το φως της στο σκοτάδι μας

συγχωνεύτηκε με τη νύχτα της ζωής μας,
κι εμείς την αποδεχτήκαμε,
σαν ξεφτισμένο όνειρο της παιδικής μας ηλικίας,

πληρωμένο ακριβά.










Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

H Wikipedia στο ΤΕDxAthens

Ανήκω σε αυτούς που πολλές φορές καταφεύγω στην wikipedia για να αντλήσω πληροφορίες  για  ένα θέμα που με ενδιαφέρει.Είναι πολύ βολική και συνήθως οι πληροφορίες της με καλύπτουν, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.Η e-εγκυκλοπαίδεια λοιπόν,που αρκετοί την θεωρούν"αφερέγγυα", παρόλο που χρησιμοποιείται ευρέως,έρχεται τώρα να υποστηρίξει το Υπουργείο Παιδείας τον εμπλουτισμό της και την χρήση της στη εκπαιδευτική διαδικασία,με αφορμή τα δέκατα γενέθλια της...Αλλάζουν οι καιροί!

Αφορμή για τη σκέψη και το video από Teressa Cumputerata

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Το 1ο σύγχρονο φινλανδικό δημοτικό σχολείο-Όνειρο άπιαστο!

Πολλά ακούσαμε από πολλούς για το φιλανδικό θαύμα στην εκπαίδευση .Προσωπικά όμως δεν είχα δει, πέρα από ορισμένες εικόνες, κανένα video. Ώσπου, ο φίλος  Κώστας και η φίλη Σοφία, μου έκαναν γνωστό το παρακάτω video.Ποιος από εμάς δεν θα ήθελε να ανήκει στο προσωπικό του παρακάτω σχολείου;Και να σκεφτείς ότι πρόκειται για video από το 2000!Πριν 11 χρόνια σε τέτοιο επίπεδο υποδομών.Σήμερα, δηλαδή πού είναι;Πω, πω, πλάκα που θα έπαθαν οι συνάδελφοι που περιηγήθηκαν εκεί.Εμείς;Λες κάποτε να...Γιάννη, wake up!Μη γίνεσαι μυθομανής!Καλά τα όνειρα αλλά η πραγματικότητα, σκληρή...

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Κλείστε το... μάτι στον υπολογιστή σας

Η επόμενη τεχνολογία στα laptop αναμένεται να είναι ακόμα πιο ξεκούραστη αφού οι μόνες κινήσεις που θα πρέπει κανείς να κάνει, θα είναι αυτές των... ματιών! 
 Η νέα τεχνολογία εντοπίζει το βλέμμα του χρήστη και μεταφέρει τις κινήσεις των ματιών στην οθόνη, σαν να υπήρχε λέιζερ στα μάτια. Μεταξύ άλλων αυτό σημαίνει ότι ο χρήστης μπορεί να παίζει παιχνίδια, με τα οποία θα καταστρέφει εχθρικά διαστημόπλοια ή αστεροειδείς μόνο και μόνο κοιτάζοντάς τα.
Στο μέλλον, αυτού του είδους τα laptop θα εμφανίζουν και τον κέρσορα του ποντικιού μόνο με το βλέμμα.
Ο μηχανισμός λειτουργεί ρίχνοντας δύο αόρατες δέσμες φωτός. Στη συνέχεια δύο κρυφές κάμερες αναζητούν τις αντανακλάσεις στον αμφιβληστροειδή.
Αντί για αντικατάσταση του παραδοσιακού ποντικιού και του πληκτρολογίου ή των νέων οθονών αφής, η τεχνολογία εντοπισμού του βλέμματος θα μπορούσε να λειτουργήσει συμπληρωματικά, κάνοντας έναν υπολογιστή πιο γρήγορο και αποτελεσματικό, δήλωσεη Μπάρμπαρα Μπέρκλεϊ, επικεφαλής της εταιρείας Tobii.
Η Tobii κατασκευάζει συσκευές με εντοπισμό του βλέμματος για ερευνητές και άτομα με αναπηρίες εδώ και περίπου μια δεκαετία.Εφημερίδα Ελευθεροτυπία

Απορία ψάλτου βηξ

Αλήθεια τι γίνεται όταν κάποιος/α έχει σύνδρομο διαταραχής ελλειμματικής προσοχής;Πώς θα δίνει σωστές εντολές;