Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Μολύβι και όχι πληκτρολόγιο η «συνταγή» της μάθησης

ΛΟΝΔΙΝΟ Oι μαθητές και οι φοιτητές που χρησιμοποιούν μολύβι και χαρτί είναι αποδοτικότεροι στο να μαθαίνουν καινούργια πράγματα σε σύγκριση με όσους χρησιμοποιούν υπολογιστή και πληκτρολόγιο, σύμφωνα με νέα μελέτη ειδικών του Πανεπιστημίου Σταβάνγκερ στη Νορβηγία και του Πανεπιστημίου της Μασσαλίας στη Γαλλία.
Αυτό, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί, συμβαίνει επειδή όταν γράφουμε με το χέρι οι κινήσεις που κάνουμε αποτυπώνουν καλύτερα τα όσα καλούμαστε να μάθουμε σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται περιοχή του Μπροκά (πρόκειται για μια περιοχή στην κάτω μετωπιαία έλικα του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου που μελετήθηκε ενδελεχώς από τον γάλλο γιατρό Πολ Μπροκά, ο οποίος αποκάλυψε ότι αποτελεί το «κινητικό κέντρο του λόγου»). Το να αγγίζουμε απλώς το πληκτρολόγιο προκειμένου να γράψουμε ενεργοποιεί ελάχιστα αυτή την περιοχή του εγκεφάλου, κάτι που, ως φαίνεται, δεν ενισχύει εξίσου τη διαδικασία της μάθησης.
Παράλληλα απαιτείται μεγαλύτερη νοητική προσπάθεια και περισσότερος χρόνος προκειμένου να γράψουμε στο χαρτί, γεγονός που βοηθά στην αποτύπωση των αναμνήσεων.
Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτά τα συμπεράσματα που δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό «Αdvances in Ηaptics» έπειτα από παρακολούθηση εθελοντών, σε ορισμένους εκ των οποίων ζητήθηκε να γράψουν με μολύβι και χαρτί ενώ στους υπολοίπους σε υπολογιστή. Και οι δύο ομάδες εθελοντών κλήθηκαν να μάθουν μια άγνωστη αλφάβητο.
Οι επιστήμονες κατέγραψαν την πορεία της μάθησης των εθελοντών στην τρίτη και στην έκτη εβδομάδα του πειράματος και, όπως είδαν, τα άτομα που χρησιμοποιούσαν την «παραδοσιακή» μέθοδο του μολυβιού και του χαρτιού είχαν καλύτερες επιδόσεις στην εκμάθηση της νέας αλφαβήτου. Παράλληλα απεικονίσεις του εγκεφάλου έδειξαν ότι στα άτομα που είχαν χρησιμοποιήσει μολύβι και χαρτί υπήρχε πολύ πιο έντονη δραστηριότητα της περιοχής του Μπροκά.

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Κ.Τσουκαλάς:«Η παιδεία δεν νοείται πια ως αδιαίρετο δημόσιο αγαθό»



Υπό τις τρέχουσες παγκοσμιοποιημένες συνθήκες, οι άνθρωποι δεν καλούνται πια να συμβιώσουν ως ισότιμοι πολίτες μέσα σε κοινωνίες που διέπονται από κοινά αποδεκτές συλλογικές αξίες, εθνικές ή οικουμενικές. Ολοένα και σαφέστερα εξωθούνται να επιζήσουν ως χωριστά ανταγωνιστικά άτομα, ο καθένας για λογαριασμό του. Η εκπαιδευτική διαδικασία αποσκοπεί πρωτίστως στην παγίωση αυτής της μεταλλαγής. Στο εξής, όλοι οφείλουν να αποκτήσουν τις δεξιότητες και γνώσεις που θα τους καταστήσουν “απασχολήσιμους”. Ενώπιον μιας αβέβαιης και συνεχώς εξελισσόμενης αγοράς εργασίας, καλούνται να αυτοδιαμορφωθούν ως προοπτικά “ευπώλητοι”. Υπό τους όρους αυτούς, ο καθένας εμφανίζεται ως αποκλειστικά “υπεύθυνος” για την ενδεχόμενη αποτυχία ή ατυχία του.
Η αύξουσα ιδεολογικά σημασία της “διά βίου μάθησης” είναι χαρακτηριστική. Από τη στιγμή που αποδυναμώνεται το αίτημα για μια “διά βίου εργασία”, δηλαδή για μια κατοχυρωμένη “διά βίου επιβίωση”, η θέσπιση “ευκαιριών” για τη συνεχή γνωσιακή αυτοβελτίωση όλων έχει ως αποτέλεσμα την εμπέδωση της υποβολιμαίας ιδέας ότι όλοι οι άνθρωποι είναι πάντα σε θέση να προδιαγράψουν το μέλλον τους.
Ετσι, η παιδεία δεν νοείται πια ως αδιαίρετο δημόσιο αγαθό, αλλά ως σύστημα εξυπηρέτησης εξατομικευμένων σχεδίων, προοπτικών και συμφερόντων. Σε αυτήν ακριβώς τη συγκυρία εντάσσεται η γενικευμένη επιχείρηση δυσφήμησης και υπονόμευσης της δημόσιας εκπαίδευσης και του αυτόνομου δημόσιου πανεπιστημίου. Στο όνομα του ελεύθερου ανταγωνισμού, η παιδεία θα πρέπει να υποταχθεί στα κελεύσματα της ελεύθερης αγοράς συντονιζόμενη με επιχειρηματικά συμφέροντα και αποδεικνύοντας αδιάλειπτα την παραγωγική της αποτελεσματικότητα. Ανεξάρτητα από την τυπική δομή της, η εκπαίδευση δεν καλείται να ομογενοποιήσει την κοινωνία, αλλά να την κατακρεουργήσει στα ανταγωνιστικά άτομα από τα οποία πρέπει να συντίθεται. Σε αυτό ακριβώς συνοψίζεται ο εκπαιδευτικός συγχρονισμός». 16/01/2011
ΤΑ ΝΕΑ-Βιβλιοδρόμιο

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Mariza

O Κωνσταντίνος Κρυστάλλης έφτιαξε αυτό το υπέροχο 3d animation το 2008, μετά από μαθήματα που πήρε στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Sidney.Δεν γνωρίζω κάτι περισσότερο γι' αυτόν. Διακρίνω όμως εξαιρετικό ταλέντο.Στο φιλμάκι, ένας γέρος ψαράς αντιμετωπίζει το πείσμα του γαϊδάρου του.


Mariza from Constantine Krystallis on Vimeo.

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Με σημαντικές αλλαγές υπέρ των ασφαλισμένων, κατατέθηκε το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό.


                                   
              
Πιο αναλυτικά εισάγονται προς ψήφιση οι παρακάτω ρυθμίσεις:               
                                                                           
1. Όλοι οι αποθανόντες ασφαλισμένοι δικαιούνται αναδρομική σύνταξη σε περίπτωση αναστάσεως.
2.. Ασφαλισμένοι που έχουν έξι δάχτυλα στο αριστερό πόδι και ανάλογο αριθμό στο δεξί χέρι και έχουν πλήρη ασφάλιση 41 χρόνια δικαιούνται σύνταξη στο 59ο έτος.
3. Προσαύξηση 30% στη σύνταξη θα λαμβάνουν οι μητέρες ανήλικων τέκνων με συμπληρωμένο το 80ο έτος της ηλικίας τους                                         
4. Συνταξιούχοι με δυσανεξία στα γαλακτοκομικά θα λαμβάνουν δωρεάν 2 γιαούρτια με την προϋπόθεση να καταναλώνονται από τους ίδιους και παρουσία ελεγκτού.                                                        
5. Θεσμοθετείται η δωρεάν επίσκεψη σε οδοντίατρο και κουρέα για συνταξιούχους με μασέλα και φαλακρούς αντίστοιχα.                                               
6. Σε οικείους ασφαλισμένων που αποδημήσουν εις Κύριον πριν λάβουν σύνταξη, θα αποστέλλεται ευχαριστήριος επιστολή με τις υπογραφές Παπακωνσταντίνου και Λοβέρδου.                                                        
7. Τέλος, η ευνοϊκή ρύθμιση Νο 1 δεν ισχύει για όσους ασφαλισμένους ονομάζονται Χριστός ή Λάζαρος
Φίλε, Κώστα, στείλε κι άλλα!
     

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Η γλώσσα και η διδασκαλία της ήτοι «Η γλωσσική διδασκαλία του μέλλοντος. Το μέλλον της γλωσσικής διδασκαλίας»

 Όχι μόνο αξίζει να διαβαστεί απ'όλους μας συνάδελφοι , αλλά πιστέυω ότι πρέπει να διαδοθεί σε όσους περισσότερους/ες γίνεται! Τα λόγια είναι περιττά, μιλάει ο δάσκαλος!!!

 Χρίστος Λ. Τσολάκης

Αν, φίλες και φίλοι, παρατηρήσετε το θέμα, θα διαπιστώσετε ότι θεματικό του κέντρο δεν είναι ούτε η γλώσσα ούτε το μέλλον αλλά η διδασκαλία σε σχέση με τη γλώσσα και το μέλλον. Αν αυτή, η διδασκαλία, προσδιοριστεί σωστά, τότε θα φωτιστούν αυτόχρημα οι σχέσεις της με τη γλώσσα και το μέλλον. Κι αυτό θα δοκιμάσω να κάνω, να δώσω μιαν άλλη διάσταση στη διδασκαλία, η οποία διάσταση δεν έχει να κάνει με τις θεωρίες περί διδασκαλίας, μεθοδολογίας, διδακτικής και με άλλα ηχηρά παρόμοια, για να θυμίσω λίγον Καβάφη, που δοξάζουν τους παιδολόγους και τους διδακτικολόγους των πανεπιστημίων, από τη μια, και τρομοκρατούν, από την άλλη, τους φοιτητές και τους νέους δασκάλους. Πώς θα διδάξουν αυτοί και πως θα σταθούν σωστά μέσα στην τάξη, κατά πώς υπαγορεύουν τα θεωρητικά συγγράμματα των πανεπιστημιακών «σοφών»; Και πώς θα τους κρίνει το άλλο θύμα αυτής της σοβαροφανούς αντίληψης, ο δύσμοιρος σχολικός σύμβουλος; Το πράγμα, όπως καταλαβαίνετε, δεν παραπέμπει μόνον στον Καβάφη, αλλά και στους μεγαλόσχημους ήρωες του «Μικρού Πρίγκιπα», αυτού του αριστουργήματος του Saint Exupery.
Δεν απορρίπτω, φυσικά, κανένα από τα συγγράμματα αυτά και δεν υποτιμώ κανέναν από τους «σοφούς» που τα γράφουν.
Η συνέχεια στα: Downloads

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Noam Chomsky ,εκπαιδευτικό σύστημα και κοινωνία.


Στη συνέντευξη που παραχώρησε ο διάσημος αμερικανός διανοούμενος  στο δημοσιογράφο Χρόνη Πολυχρονίου για το περιοδικό «Έψιλον» της Ελευθεροτυπίας (δημοσιευμένη στις 19/12/2010), βρίσκω ενδιαφέρουσα  την άποψή του για το εκπαιδευτικό σύστημα, το ρόλο  του και τη λειτουργία του μέσα στην κοινωνία. Αντιγράφω λοιπόν τούτο το απόσπασμα:

Δημοσιογράφος: Θα μπορούσε ένα καλό εκπαιδευτικό σύστημα να συμβάλει στην προσπάθεια μιας λιγότερο άνισης, λιγότερο άδικης, λιγότερο εκμεταλλευτικής κοινωνικής τάξης πραγμάτων;

Νόαμ Τσόμσκι: «Ένα καλό εκπαιδευτικό σύστημα οφείλει να εκτρέφει και να ενθαρρύνει τη δημιουργικότητα και το ένστικτο της ηθικής που διαθέτουν τα ανθρώπινα όντα. Οφείλει να επιτρέπει να ανθίσουν αυτές οι πτυχές της ανθρώπινης φύσης. Αλλά υπάρχουν προβλήματα σ’ αυτό: μια τέτοια αντιμετώπιση θα ενθάρρυνε την πρόκληση απέναντι στην εξουσία και την καταδυνάστευση. Θα ενθάρρυνε την αμφισβήτηση ισχυρών θεσμών. Το γεγονός είναι πως η τιμιότητα, η ακεραιότητα , η δημιουργικότητα , η ισότητα, όλα αυτά που υποτίθεται ότι θεωρούμε αξίες, αντιδιαστέλλονται δραματικά στην ιεραρχική, απολυταρχική δομή του θεσμικού πλαισίου μέσα στο οποίο ζούμε. Εφόσον αυτή η δομή καθορίζει το βασικό πλαίσιο στο οποίο εκτυλίσσονται τα πράγματα, γίνεται πραγματικά αντιφατικό να μπουν σε εφαρμογή οι αξίες μιας πανανθρώπινης κοινωνίας.
 » Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν τα σχολεία συμβάλλει  στην αναπαραγωγή θεσμών ιεραρχίας, εξουσιασμού και ελέγχου και όποιος δεν συμμορφώνεται μπορεί να υποστεί βαριές συνέπειες. Αυτό φυσικά δεν συμβαίνει εκατό τοις εκατό, γιατί υπάρχει πάντα η αντίφαση. Έτσι εμφανίζονται όλων των ειδών οι απόψεις, ανάλογα με τον δάσκαλο, αλλά σε γενικές γραμμές υπάρχει μια πολύ ισχυρή τάση η οποία μακροπρόθεσμα βρίσκει τρόπο να εκφραστεί και κατά μέσο όρο να έχουν τα σχολεία μια διηθητική λειτουργία. Φιλτράρει την ανεξαρτησία της σκέψης, τη δημιουργικότητα, τη φαντασία  και στη θέση τους υποθάλπει την υπακοή και την υποταγή. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν δέχονται, που δεν είναι υπάκουοι. Αυτοί συνήθως ξεριζώνονται σαν ζιζάνια, αποτελούν περιπτώσεις προβληματικής συμπεριφοράς».
"Έψιλον" Ελευθεροτυπία 19/12/2010